ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ – Στην Κακαβιά το τελευταίο αντίο της Ελλάδας

Με δάκρυα στα μάτια, περίσσια συγκίνηση, λουλούδια και απόδοση τιμών υποδέχθηκαν το σκήνωμα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου στον μεθοριακό σταθμό

 

Μέσα σε κλίμα συγκίνησης έγινε η υποδοχή του σκηνώματος του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου, στις 9.00 το πρωί της Τρίτης, στον συνοριακό σταθμό της Κακαβιάς.

Στρατιωτικό άγημα απέδωσε τιμές συνοδεία της στρατιωτικής μπάντας της 8ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας. Ψάλλοντας το «Χριστός Ανέστη» και υπό τους πένθιμους ύμνους, δεκάδες πολίτες από τα γύρω χωριά, εκπρόσωποι φορέων και αρχών της πολιτείας, της αυτοδιοίκησης και της εκκλησίας είπαν το ύστατο χαίρε στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας.

Μόλις η πομπή πέρασε στο αλβανικό έδαφος, εψάλη τρισάγιο αλλά και το Χριστός Ανέστη, όπως πάντα έψαλε ο ιεράρχης, ο οποίος ανέστησε από τα ερείπια την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας.

Πιο αναλυτικά, στην Κακαβιά, στο τελευταίο σημείο εντός του ελληνικού εδάφους, λίγο πριν περάσει στο αλβανικό έδαφος για να οδηγηθεί στα Τίρανα όπου αύριο Πέμπτη θα γίνει η κηδεία του, από νωρίς το πρωί υπήρχε ένα βουβό κλίμα πένθους και εύγλωττης συγκίνησης στα πρόσωπα όλων.

Τιμητικό άγημα της 8ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας απέδωσε τιμές ακριβώς μπροστά στην είσοδο του επιμεθόριου φυλακίου, ενώ το σκήνωμα του μακαριστού Ιεράρχη συνόδευσε μέχρι την τελευταία στιγμή που πέρασε στο αλβανικό έδαφος, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, αντιπρόεδρος της Ιεράς Συνόδου, κ.κ Ιερόθεος.

Η πομπή των αυτοκινήτων που συνόδευσε τον μακαριστό Ιεράρχη ξεκίνησε λίγο μετά τις 9 το πρωί για τα Τίρανα όπου το σκήνωμα του Αναστάσιου εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα.

Ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ.κ Ιερόθεος μίλησε στα τοπικά μέσα για το μεγαλείο του Αναστάσιου και την παρακαταθήκη που αφήνει. «Η παρακαταθήκη του Αναστάσιου είναι το όραμά του και το έργο του. Λεγόταν Αναστάσιος γιατί μιλούσε πάντα για την ανάσταση του Χριστού και των ανθρώπων. Ήταν ο κατηχητής, ο ιεραπόστολος στην Αφρική, ο ερευνητής, ο επιστήμονας, ο καθηγητής και ένας οικουμενικός άνθρωπος. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα ότι δεν περιοριζόταν μόνο σε έναν τόπο για αυτό και έγινε Προκαθήμενος της Εκκλησίας. Αισθάνομαι ευλογία που τον γνώρισα ήδη από το 1964, συνεργάστηκα μαζί του και ήμουν από εκείνους που τον είδα τις τελευταίες ημέρες, όταν ήταν ακόμη σε διαύγεια και του μετέφερα τις προσευχές όλων των Ορθοδόξων, για να μου απαντήσει πως “είμαι ευγνώμων σε όλους”», ανέφερε ο κ.κ. Ιερόθεος.

Με δάκρυα στα μάτια μιλώντας για έναν σεμνό , ταπεινό, αλλά ταυτόχρονα φωτεινό Ιεράρχη μίλησε και μία από τις γυναίκες που βρέθηκε στο σημείο για να αποχαιρετίσει τον μακαριστό Αναστάσιο, ενώ για το «αντίο» σε μία σπουδαία προσωπικότητα της Ορθοδοξίας έκανε λόγο και ο Κων. Κίτσιος, αντιπεριφερειάρχης της Περιφέρειας Ηπείρου που βρέθηκε στην Κακαβιά μαζί με την εντεταλμένη περιφ. σύμβουλο Μαργ. Γκογκάκη, εκπροσωπώντας την Περιφέρεια.

Στο Αλβανικό έδαφος

Πριν φτάσει στην Κακαβιά η πομπή με το σκήνωμα του Αναστάσιου έκανε στάση στο Καλπάκι όπου προσκύνησαν οι σπουδαστές της Σχολής Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών της Βελλάς.

Μετά τον συνοριακό σταθμό της Κακαβιάς, η αυτοκινητοπομπή κατευθύνθηκε προς τη Μητρόπολη Αργυροκάστρου. Κατά τη διαδρομή, οι πιστοί, κάτοικοι των χωριών, βγήκαν στον δρόμο και έραιναν με δάφνες τη νεκροφόρα που μετέφερε το σκήνωμα του ποιμενάρχη τους.

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που η πομπή έφτασε έξω από το χωριό Δερβιτσάνη, όπου οι κάτοικοι έκλεισαν τον δρόμο και έψαλαν το «Χριστός Ανέστη» ρίχνοντας στο σκήνωμα, λουλούδια και δάφνες.

Στην Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου ανέμεναν για το ύστατο χαίρε εκατοντάδες πιστοί και ιερείς, και όλοι οι μαθητές από τα σχολεία που ίδρυσε στην περιοχή ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος.

Το σκήνωμα του Αρχιεπισκόπου, που τέθηκε ήδη σε τριήμερο λαϊκό προσκύνημα στην Αλβανία, συνοδεύαν ο μητροπολίτης Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαος, ο επίσκοπος Κρούγιας Αναστάσιος και οι ιερείς Χαράλαμπος Γκιόκας και Σπυρίδων Τοπάντζας αντίστοιχα, οι οποίοι υπήρξαν στενοί συνεργάτες και συνοδοιπόροι του στην αναγέννηση της Εκκλησίας της Αλβανίας ύστερα από δεκαετίες διωγμών.