Ο Γ. Σούρλας για την επέτειο του θριάμβου των μαχητών μας στο θρυλικό Ύψωμα 731, στις 9 Μαρτίου 1941, δήλωσε:
«Φέτος, που οι υγειονομικές συνθήκες καθιστούν ανέφικτη την επίσκεψη στο Ύψωμα 731, ανήμερα της 9ης Μαρτίου 1941, που άρχισε η εαρινή επίθεση των Ιταλών, ας το επισκεφθούμε νοερά για να αποτίσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους γενναίους μαχητές, που το κράτησαν απόρθητο. Να βρεθούμε εκεί στο ηρωικό ύψωμα του όρους Τρεμπεσίνα, 20 χιλιόμετρα βόρεια της Κλεισούρας, που για τους Ιταλούς ήταν υψίστης στρατηγικής σημασίας η κατάληψη για την προέλαση των δυνάμεων τους στα Γιάννενα.
Για την κατάληψη διέθεσαν όλες τις επίλεκτες δυνάμεις, άρματα μάχης, πολεμικά αεροσκάφη και όλα αυτά υπό την άμεση καθοδήγηση του Μουσολίνι, που είχε εγκατασταθεί σε παρακείμενο παρατηρητήριο από την ημέρα της επίθεσης 9 Μαρτίου μέχρι και τις 21 Μαρτίου.
Παρά τις λυσσώδεις και αλλεπάλληλες επιθέσεις επί 15 ημέρες (9 – 24 Μαρτίου) και την ισοπέδωση της κορυφής του Υψώματος, που χαμήλωσε κατά πέντε μέτρα, οι ελληνικές δυνάμεις, που υστερούσαν αριθμητικά και σε πολεμικά μέσα κράτησαν το Ύψωμα απόρθητο και ματαίωσαν τα σχέδια των Ιταλών. Για τις συνθήκες, που επικρατούσαν συγκλονίζουν οι αφηγήσεις του Ισάακ Λαυρεντίδη, Αντιπροέδρου της Βουλής, που πολέμησε ως έφεδρος αξιωματικός στο 731, επικεφαλής στρατιωτικής μονάδας, ο οποίος μεταξύ άλλων μας έλεγε, ότι όταν πλησίαζε η ώρα της επίθεσης των Ιταλών, απευθυνόμενος στους στρατιώτες δεν χρειάστηκε παρά μόνο να τους πει «Ένα βήμα πίσω, πεθαίνει η Ελλάδα» και όρμησαν σαν λιοντάρια.
Το Ύψωμα 731 υπήρξε το πιο θρυλικό αλλά και αιματοβαμμένο Ύψωμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Από την ελληνική πλευρά οι νεκροί ανήλθαν σε 125, και οι τραυματίες 425. Από την ιταλική 1000 νεκροί και 3000 τραυματίες. Στο Ύψωμα 731 οι ήρωες μας το 1941 έγραψαν λαμπρές σελίδες ιστορίας σε συνέχεια εκείνων του Μαραθώνα και των Θερμοπύλων».
