ΑΣΠΡΑΓΓΕΛΟΙ ΖΑΓΟΡΙΟΥ – Πλήρης ημερών απεβίωσε ο λογοτέχνης, Φρίξος Τζιόβας

Στα 106 χρόνια του, πλήρης ημερών και αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο έργο, κληρονομιά για το Ζαγόρι, έφυγε από τη ζωή, ο λογοτέχνης, Φρίξος Τζιόβας.

Ο Φρίξος Τζιόβας, γεννήθηκε το 1919 στους Ασπραγγέλους (Δοβρά) Ζαγορίου. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο χωριό του με δάσκαλο το Δημήτριο Βάντζιο. Ακολούθως, φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή κι έπειτα στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, από την οποία αποφοίτησε το 1940.

Έπειτα διορίστηκε δάσκαλος στο Κάτω Νευροκόπι Μακεδονίας. Επιστρατεύτηκε για τον Αλβανικό Πόλεμο. Μετά το τέλος του υπηρέτησε στη Βίτσα Ζαγορίου κι τελικά στο χωριό του τη Δοβρά.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ασπραγγέλων έκανε γνωστό τον θανάτό του με το εξής κείμενο: «Το βράδυ που δούλευα τα τέλος του «Χρονικού», αποκοιμήθηκα με το μολύβι στα δάχτυλα. Σαν ξύπνησα, έτρεμαν σκιαγμένες και οι τρίχες των χεριών μου. Ήταν, λέει, ο μήνας Σαμπάν και το φεγγάρι φώτειζε λαμπρά το «ροντοβάνι» για το ανέβασμά μου στη Δοβρά. Πήγαινα καβαλλάρης και ολομόναχος. Κοντά στην «επιφάνεια του τόπου» έκοψα το δρόμο των φιδιών που τα ξέρναγαν κουβάρια κουβάρια οι ρίζες της «τουρκοκαρυάς» και το «τρύπιο λιθάρι». Βγάζανε τα γλωσσίδια μιαν οργιά από την κάψα και σέρνονταν βαλαντωμένα κατά τη λίμνη. Τα έλυωνε ανελέητα, όσα πρόφταινε, η μούλα μου. Κι αυτά τα μαύρα κουλουριάζονταν στις οπλές σφαδάζοντας και προσπαθούσαν να τη φαρμακώσουν. Ταραγμένος ο νους μου είδε μεγάλη σύναξη θνητών στη μέση του Μαυράγγελου. Χόρευαν στον αέρα φέσια, πανωκαλύμαυκα, αιθέρια σαρίκια και ανεμίζανε καφτάνια, ράσα, τσόχινες βελάδες με γελοίο τρόπο. Γίνονταν ταραχή και δεν ξεχώριζες αν δίκαζαν τα ρούχα ή δέρνονταν φριχτά τ’άδεια μανίκια. Έβγαλε τότε ο βάλτος μέσ’ απ’ τα φυλλοκάρδια του βαθύ αναστεναγμό […] Αλάφρωσε ο θυμός του τόπου. Κατά τη Ζίτσα πήρε κι ασπρογάλιαζε. Κλείσανε βιαστικά οι αραποσιτιές το μονοπάτι και μόνο τότε ξεκόλλησαν τα πέταλα της μούλας…

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ασπραγγέλων αποχαιρετά το συγχωριανό μας δάσκαλο και λογοτέχνη Φρίξο Τζιόβα (1919-2025), που σήμερα, πλήρης ημερών και έργων, πήρε την ανηφοριά του Ροντοβανιού για αιώνια ανάπαυση, εκεί πάνω στον τόπο που τόσο αγάπησε. Το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Ασπραγγέλων εκφράζει προς τους οικείους του τα θερμά του συλλυπητήρια. Αιωνία του η μνήμη».

 

Επιμέλεια: Βασίλης Λούπας