Το μείζον ζήτημα της διασυνοριακής λαθροθηρίας αγριόγιδων στην οροσειρά του Γράμμου, στην οριογραμμή μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας αντίστοιχα, επανέρχεται στο προσκήνιο.
Το θέμα επαναφέρει με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος «Αγριόγιδο στα Βουνά», συνοδεύοντας το υλικό με αποκαλυπτικές φωτογραφίες από τη δράση αγνώστων λαθροθήρων που κινούνται από το αλβανικό έδαφος προς το ελληνικό για να σκοτώσουν αγριόγιδα.
Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί πάνω από το χωριό Πληκάτι του δήμου Κόνιτσας, τη Μεγ. Τετάρτη 1 Μαΐου και σε αυτές, όπως και στο βίντεο που αναρτήθηκε στη σελίδα του Συλλόγου, φαίνονται ξεκάθαρα τρία άτομα να έχουν εισέλθει στο ελληνικό έδαφος, για να θηρεύσουν κάποιο ή κάποια από τα λιγοστά αγριόγιδα που έχουν απομείνει στους βράχους στο Πληκάτι.
Όπως διακρίνεται στις φωτογραφίες και οι τρεις φαίνεται να κρατούν στα χέρια τους πολεμικά τυφέκια τύπου Καλάσνικοφ, κάτι που έχει αποτυπωθεί με πολύ μεγαλύτερη ευκρίνεια και στο παρελθόν επίσης στην ίδια περιοχή, που ανήκει στο δίκτυο Natura.
Αφού τονίζεται πως η συνοριογραμμή είναι ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου όποιος θέλει εισέρχεται και εξέρχεται πάλι, όποτε θέλει, χωρίς κανείς να τον ενοχλήσει σημειώνεται, ότι η δράση αυτή των λαθροθήρων προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη αγανάκτηση και μεγαλύτερο θυμό ακριβώς επειδή γίνεται και τη συγκεκριμένη περίοδο του Απριλίου και του Μαΐου, που τα αγριόγιδα γεννούν.
«Τέλος, είναι τραγικό που η πολιτεία με όλες τις δομές και τις υπηρεσίες της (Δασαρχείο, Θηροφυλακή Κυνηγετικών Ομοσπονδιών, Υπηρεσία Προστατευόμενων Περιοχών – ΟΦΥΠΕΚΑ, Αστυνομία, Στρατός κ.λπ) δε μπορούν να κάνουν τίποτα απολύτως από το 1991 που δημιουργήθηκε αυτό το πρόβλημα», καταλήγει η ανακοίνωση του Συλλόγου. Υπενθυμίζεται επίσης ότι πριν μερικά χρόνια υπεγράφη και διακρατική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας για την προστασία του προστατευόμενου είδους του αγριόγιδου στο Γράμμο, που προέβλεπε μεταξύ άλλων και τη συνεργασία των συναρμόδιων υπηρεσιών και φορέων μέσω ενός ανοιχτού διαύλου επικοινωνίας, ώστε όταν υπάρχουν περιστατικά όπως το συγκεκριμένο να υπάρχει άμεση κινητοποίηση και από τις δύο πλευρές των συνόρων, κάτι όμως που πλην του πρώτου διαστήματος μετά την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας, δεν εφαρμόστηκε ποτέ.