Καθυστερημένη και ανεπαρκής η παρέμβαση της Κυβέρνησης στον ενεργειακό τομέα, σύμφωνα με τον πρόεδρο Δημ. Δημητρίου
Εξαιρετικά αβέβαιο φαντάζει το μέλλον της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, που άντεξε, με τεράστιο κόστος την οικονομική κρίση, μέχρι να ορθοποδήσει, ήρθε η πανδημία, αλλά και πάλι άντεξε, για να περάσει στο επόμενο στάδιο, αυτό της ενεργειακής κρίσης που απειλεί να βυθίσει μια και καλή τους μικρομεσαίους.
Οι παρεμβάσεις της Κυβέρνησης στην προσπάθεια της μείωσης του κόστους για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, όπως αυτές ανακοινώνονται κάθε μήνα, δεν αποτελούν πανάκεια για τις επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα, ο έλληνας φορολογούμενος είναι αυτός που από την πίσω πόρτα πληρώνει – επιδοτεί τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, αντί οι ίδιες να συμμετέχουν, αναλαμβάνοντας τμήμα του κόστους. Τα παραπάνω επισήμανε σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων Δημ. Δημητρίου, μιλώντας γενικότερα για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην ελληνική οικονομία και την επιχειρηματικότητα. Ο κ. Δημητρίου υποστήριξε, πως τα κατά τόπους Επιμελητήρια και η Κεντρική Ένωση πίεζαν και ζητούσαν στοχευμένη πολιτική της κυβέρνησης μέσω των προγραμμάτων το ΕΣΠΑ, είτε ο Αναπτυξιακός νόμος είτε το Ταμείο Ανάπτυξης.
«Θεωρώ ότι η κυβέρνηση δεν επιθυμούσε να ακούσει τους φορείς και μέχρι σήμερα, είναι άγνωστο με πιο τρόπο θα διοχετευτούν χρήματα στις επιχειρήσεις ή ποιες θα είναι εκείνες οι επιλέξεις προτάσεις που μπορούμε να υλοποιήσουμε.
Ό,τι προβλήματα σας είχα αναφέρει κατά το προηγούμενο διάστημα τα οποία έβαζαν εμπόδια στην επόμενη ημέρα της επιχειρηματικότητας, παραμένουν άλυτα», ανέφερε αρχικά, για να ασκήσει κριτική και σε προσωπικό επίπεδο στον υπ. Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδη.
«Δεν μπορεί κάποιοι να πανηγυρίζουν κάθε φορά για τα έσοδα του τουρισμού. Είναι σημαντικά αλλά δεν μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα πρέπει να αντιληφθούμε και να στοχεύσουμε στην μεγάλη εικόνα. Δε μπορεί να πανηγυρίζει ο υπουργός Ανάπτυξης για δήθεν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, γνωρίζει πολύ καλά όσα λέμε, δεν τα φανταζόμαστε, τα έχουμε συζητήσει και είναι η πραγματικότητα.
Δεν μπορεί να πανηγυρίζει, όταν ακόμη και εξαγορές στον ενεργειακό κλάδο έγιναν από το δυσθεώρητο κόστος που πλήρωσαν οι επιχειρήσεις μέσω των λογαριασμών ενέργειας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Οι πολίτες πληρώνουν τις εταιρείες
Ξεχωριστή αναφορά έκανε ο κ. Δημητρίου στις ανακοινώσεις του υπ. Περιβάλλοντος για τις επιδοτήσεις στις τιμές ρεύματος που ανακοίνωσαν οι πάροχοι για τον Σεπτέμβριο.
«Η άποψή μου είναι ότι από την πίσω πόρτα και με ένα υψηλό κόστος για τον ‘Έλληνα φορολογούμενο, πληρώνει – επιδοτεί τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες, τους παραγωγούς, τους ιδιώτες τους μεγάλους ενεργειακούς ομίλους, οι οποίοι μάλιστα με αυτά τα χρήματα εξαγοράζουν μικρότερες εταιρίες.
Οι αναφορές που έγιναν χθες (σ.σ προχθές) ξεκινούσαν με οικιακές καταναλώσεις 300 κιλοβατώρες τον μήνα ενώ όλοι ξέρουμε ότι μια 4μελής οικογένεια χρειάζεται μέσω όρο 1200-1400 μηνιαίως.
Όσο για το LNG και εκεί υπάρχει ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι στο οποίο συμμετέχουμε και εμείς ως χώρα σήμερα, αφού το κόστος του είναι πολύ μεγάλο λόγω και των μεταφορικών αλλά και γιατί δεν είμαστε έτοιμοι πλην Ρεβυθούσας με τους τερματικούς, ένα LNG βέβαια το οποίο κοστίζει πολύ στους πολίτες», σημείωσε.
Δομικό το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας
Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του ο κ. Δημητρίου χαρακτήρισε δομικό το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, σημειώνοντας πως ναι μεν, θα υπάρξουν ευκαιρίες, σε παραδοσιακούς κυρίως κλάδους, αλλά το πόσες και ποιες επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να τις αξιοποιήσουν, είναι εξαιρετικά αβέβαιο.
«Το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και του ελληνικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος είναι δομικό. Έχει χαρακτηριστικά που έχουν καθιερωθεί εδώ και χρόνια. Η κρίση κάνει τις επιχειρήσεις να ανακαλύψουν τα όρια αντοχής τους. Για τις περισσότερες φέρνει ενώπιον τους τις χρόνιες αδυναμίες τους, την έλλειψη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Μερικές, με ικανότητα προσαρμογής έχουν ήδη αντιδράσει από πριν, αποκόπτοντας μη αποδοτικές δραστηριότητες, μειώνοντας το κόστος, πηγαίνοντας εκεί όπου υπάρχει ζήτηση, σε διεθνείς αγορές. Οι πιο διορατικές βρίσκουν ευκαιρίες στην κρίση. Αλλά και η διορατικότητα αν υπάρχει, αν δεν υπάρχει σταθερό οικονομικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις αυτές που είναι μικρομεσαίες ή μικρές δεν μπορούν να υλοποιήσουν τη διορατικότητα τους. Δεν μπορούν να πράξουν τίποτα όταν το τραπεζικό σύστημα τους έχει κλεισμένη την πόρτα».
