Το δικό του «στοίχημα» έχει μπροστά του το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ενόψει της επιστροφής στη διά ζώσης εκπαιδευτική λειτουργία, μετά από ενάμιση σχεδόν χρόνο εξ αποστάσεως λειτουργίας.
Σε χθεσινές του δηλώσεις για την επιστροφή στη δια ζώσης λειτουργία του Πανεπιστημίου, ο Πρύτανης του Ιδρύματος, Τριαντάφυλλος Αλμπάνης, ανέφερε πως αποδείχθηκε ότι είναι ατελής η εξ αποστάσεως εκπαίδευση και λειτουργία του ιδρύματος, «…επομένως με κάθε τρόπο οφείλουμε να προσπαθήσουμε να επιστρέψουμε στη διά ζώσης λειτουργία των μαθημάτων και των εργαστηρίων. Θεωρώ προσωπικά άλλωστε, ότι το λουκέτο στο Πανεπιστήμιο δεν επηρεάζει σημαντικά την πορεία της πανδημίας σε κάθε περιοχή, γιατί οι φοιτητές δεν συγκεντρώνονται στο πανεπιστήμιο, αλλά βρίσκονται οπουδήποτε αλλού. Η συντριπτική πλειονότητα των φοιτητών και δη οι δευτεροετείς και οι πρωτοετείς, είναι εκείνοι που πιέζουν και είναι υπέρμαχοι της επιστροφής και κανονικής λειτουργίας στο Πανεπιστήμιο», ανέφερε ο κ. Αλμπάνης.
Η καθηγήτρια Επιδημιολογίας Ευαγγελία Ντζάνη από την πλευρά της, τόνισε, πως ο Σεπτέμβριος με την επαναλειτουργία των εργαστηρίων και τις εξετάσεις, θα αποτελέσει έναν μήνα εξάσκησης στην σταδιακή επαναλειτουργία σε κανονικές συνθήκες. «Κατανοούμε το φόβο του εγχειρήματος, αλλά αν αφήσουμε τις τεχνικές λεπτομέρειες στην άκρη, θα δούμε, ότι εκείνο που προέχει, είναι η υγεία των φοιτητών και της πανεπιστημιακής κοινότητας στο σύνολό της.
Θα πρέπει να αποδεχθούμε, ότι τα δύο σχεδόν χρόνια που χάθηκαν για το Πανεπιστήμιο με την εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, δεν καλύπτεται εύκολα και γι’ αυτό διαπιστώνουμε μεγάλη προθυμία των φοιτητών, να ανταποκριθούν και στον εμβολιασμό τους, αλλά και σε ό,τι έχει αποφασίσει το Πανεπιστήμιο για τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες να μπούμε ξανά σε μία διαδικασία εξ αποστάσεως, που κανείς δεν τη θέλει. Δεν έχουμε στοιχεία για τον εμβολιασμό των φοιτητών, πέρα από ενδείξεις ότι σε κάποιες σχολές όπως στην Ιατρική, υπάρχουν πολύ υψηλά ποσοστά κάλυψης, αλλά και στα άλλα Τμήματα φαίνεται πως υπάρχουν ικανοποιητικά ποσοστά», κατέληξε η κα Ντζάνη.
