Δυστυχώς το τελευταίο χρονικό διάστημα, παρά τους «τόνους» μελάνι που έχουν χυθεί, τα τροχαία δυστυχήματα και ατυχήματα και στην Ήπειρο, έχουν μια αυξητική τάση, με νέους συνανθρώπους μας να αφήνουν την τελευταία πνοή τους στην άσφαλτο.
Την ίδια στιγμή, ορισμένοι επιχειρούν – κυρίως μέσω των social media – να πείσουν την κοινή γνώμη πως για την αύξηση των ατυχημάτων η ευθύνη ανήκει στα κατά τόπους Τμήματα Τροχαίας.
Αναγκαζόμαστε λοιπόν, να γράψουμε για μια ακόμη φορά, πως σε ένα τροχαία ατύχημα κατά 80%, για να μην πούμε και για μεγαλύτερο ποσοστό, η ευθύνη ανήκει στον ανθρώπινο παράγοντα. Δεν μπορεί, για παράδειγμα εσύ ως οδηγός να παραβιάζεις στοπ ή κόκκινο σηματοδότη, να βγαίνεις στην Εθνική Οδό, και να σου φταίει η Τροχαία γιατί δεν ήταν εκεί όταν εσύ προκάλεσες ένα θανατηφόρο τροχαίο.
Επίσης, δεν μπορεί να φταίει η Τροχαία, όταν εσύ σε έναν επαρχιακό δρόμο ή ακόμη και σε έναν κλειστό αυτοκινητόδρομο, πηγαίνεις με 170 χλμ και χάνεις τον έλεγχο του οχήματος που οδηγείς!
Για μια ακόμη φορά, είμαστε υποχρεωμένοι να αναφέρουμε πως αφενός για ένα τροχαίο ατύχημα η ευθύνη, στο μεγαλύτερο μέρος, ανήκει στον οδηγό και στην έλλειψη οδηγικής παιδείας, και αφετέρου πως όσοι θεωρούν πως για τα τροχαία η ευθύνη ανήκει μόνο στην ποιότητα του δρόμου ή σε λάθος κατασκευή (π.χ. γιατί να γίνει διασταύρωση στην Μπάφρα και όχι κυκλικός κόμβος), κάνουν πολύ μεγάλο λάθος και «λανσάρουν» προς τα έξω μια κακή νοοτροπία που μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα συμπεράσματα!
Οι άνθρωποι που στελεχώνουν το εκάστοτε Τμήμα Τροχαίας δεν μπορούν να είναι παντού, είναι αδύνατο να είναι παντού και να βεβαιώνουν παραβάσεις σε κάθε γωνιά του Λεκανοπεδίου! Όμως ακόμη και όταν τους συναντάμε σε ένα επικίνδυνο σημείο μιας Εθνικής ή Επαρχιακής οδού, δυστυχώς – ως γνήσιοι Έλληνες – το μυαλό μας το έχουμε πώς να πείσουμε τον αστυνομικό να μην μας κόψει κλήση και όχι πώς να συνειδητοποιήσουμε πως η παράβαση που μας σταμάτησε ο τροχονόμος, μπορεί να αποβεί μοιραία, για εμάς, για όσους έχουμε στο αυτοκίνητό μας, αλλά και για τους επιβαίνοντες ενός διερχόμενου οχήματος.
Καλό θα ήταν λοιπόν, όλοι μας να συμμετέχουμε στις δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης που γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα από τα Τμήματα Τροχαίας, να ενημερωνόμαστε για το πώς οφείλουμε να οδηγούμε σε συγκεκριμένα, επικίνδυνα σημεία του οδικού δικτύου, να «πιάνουμε» τιμόνι όταν δεν έχουμε πιει και όταν δεν αισθανόμαστε κουρασμένοι ή κάποια υπνηλία, αλλά επίσης οφείλουμε να τηρούμε τις βασικές ή και τις πιο… «ασήμαντες» διατάξεις του ΚΟΚ!
Υ.Γ. 1: Όλοι μας, μα όλοι μας όσοι έχουμε δίπλωμα για κάποιο όχημα – και εγώ προσωπικά ως οδηγός – έχουμε κάνει τα λάθη μας ή μπορεί και να συνεχίζουμε να τα κάνουμε έστω σε μικρότερο βαθμό. Όλοι μας ή οι περισσότεροι από εμάς τα έχουμε πληρώσει «ακριβά» ή την έχουμε γλυτώσει από… θαύμα!
Όμως ποτέ δεν είναι αργά να κατανοήσουμε όλα τα προαναφερόμενα, να συμμορφωθούμε και κυρίως να δώσουμε την ευκαιρία στα νέα παιδιά να πάρουν τις σωστές βάσεις κυκλοφοριακής αγωγής, χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία και στα σύγχρονα μέσα, ώστε σταδιακά, τα τροχαία ατυχήματα, να μειωθούν στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, τόσο στα Ιωάννινα, όσο και σε ολόκληρη τη χώρα!
Υ.Γ. 2: Καλό θα ήταν όταν μας σταματάει η αστυνομία για τη βεβαίωση μιας επικίνδυνης παράβασης να ακούμε και τις συμβουλές των αστυνομικών και όχι να τους… βλέπουμε με… μισό μάτι, επειδή «τόλμησαν» να μας σταματήσουν, επειδή για παράδειγμα οδηγούσαμε με το κινητό στο ένα χέρι και το τσιγάρο στο άλλο!
Υ.Γ. 3: Γνωρίζω πολύ καλά, πως κάποιοι μπορεί να έχετε τις ενστάσεις σας σε ορισμένα από τα παραπάνω! Όμως, κανείς μα κανείς, εκτός και αν είναι εντελώς άσχετος με την οδήγηση, δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως ο ανθρώπινος παράγοντας είναι το Α και το Ω, στην πρόκληση ενός τροχαίου. Οπότε όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην οδηγική παιδεία και συμπεριφορά!
Βασίλης Λούπας
